Hoe vies is het écht voor je kind?

Toen ik begon te werken als pedagogisch medewerker op een kinderdagverblijf verbaasde ik mij in het begin over de hoeveelheid bacteriën waarmee zo’n klein mensje in aanraking komt.

Kinderdagverblijven, peuterspeelzalen en basisscholen zijn algemeen bekende plekken waar veel bacteriën huishouden.

Soms was het even schrikken voor mij.

Na de geboorte van mijn eerste kind merkte ik dat er toch wel een lichte vorm van smetvrees in mij zat.

Maar de vraag was toen en is nog steeds, hoe vies zijn die ‘vieze dingen’ nu echt voor onze kinderen?

Onderzoeken zijn gedaan naar de meest voorkomende zogenaamde ‘vieze’ ouder kind situaties. Sommige dingen zijn minder smerig of juist smeriger dan je zou denken! Dus: hoe vies is het…

• In bad plassen of poepen

Elk kind heeft weleens – of misschien wel vaker – wat laat lopen als 'ie zit te badderen. Goed nieuws! In urine zitten geen bacteriën. Slecht nieuws! In poep wel, maar gelukkig zijn dit de bacteriën die je kind toch al in de ingewanden heeft. Je hoeft dus niet direct bang te zijn dat je kind er ziek van wordt.

Wanneer de eigen poep wél kwaad kan, is als je kind een open wondje heeft door bijvoorbeeld eczeem of waterpokken. Dit kan geïnfecteerd raken. Ook is het goed om extra scherp te zijn als er poep van een ander in bad drijft. Stel dat een broertje of zusje een slokje van het water waarin gepoept is binnenkrijgt, dan zou dat kind diarree kunnen krijgen.

• Wat te doen?

Obsessief schrobben met bleek is niet nodig. Ruim de drol (ik hoop dat het een drol is) op, laat het bad leeglopen en maak het bad én je kind schoon met flink wat sop.

• Als een hond het gezicht van je kind aflebbert?

De mond met de meeste bacteriën en die het snelst een infectie kan veroorzaken, is jóúw mond. Inderdaad: liever een hondentong, dan een mensentong over het gezicht van jouw kind. De kans dat een hond de bacterie campylobacter overbrengt – met diarree tot gevolg – is aanwezig, maar heel klein.

Houd de boel sowieso altijd in de gaten als een hond zo dichtbij je kind is. Als het likken overgaat in bijten, ben je nog verder van huis.

• Wat te doen?

Na een flinke lik sessie van een hond, doe je er goed aan om de snoet van je kind goed schoon te maken met een doekje.

• Als je in het tuitbekertje van je kind dagenlang wat te drinken laat zitten?

Melk dagen in het bekertje houden, ook al staat het gekoeld, is niet zo'n goed plan. Het kan snel zuur worden, nog voordat je het terugzet in de koelkast. Daarbij kunnen je handen bacteriën overbrengen – dit geldt voor alle drankjes – die vervolgens kunnen gaan groeien en je kind ziek kunnen maken.

• Wat te doen?

Neem het zekere voor het onzekere: gooi melk die over is weg en laat je kind niks drinken dat langer dan 24 uur staat. Zo geef je bacteriën niet de kans om te groeien. Zet het drankje snel in de koelkast tussen het drinken door.

• Als je de speen van je kind van de grond pakt en 'schoonmaakt' in je mond?

Dit is één van de vieste dingen die jíj als ouder kan doen, en waar veel ouders zich niet van enig kwaad bewust zijn. Absoluut vies en liever niet doen. Je geeft niet alleen bacteriën die jíj in je mond hebt door aan je baby, maar je likt ook nog eens de bacteriën op die op de vloer liggen. Daarbij heb jij als volwassenen meer bacteriën in je mond die tanderosie veroorzaken. En dat wil je dat prille – misschien nog niet eens aanwezige – kindergebitje niet aandoen.

• Wat te doen?

Wrijf de speen met wat zeep schoon en spoel het af onder de kraan. Geen zeep of water bij de hand? Zorg ervoor dat je altijd een extra speen meeneemt voor het geval de ander valt. Daarbij is het aan te raden om de speen om de dag even mee te wassen in de vaatwasser of uit te koken.

• Als je kind op blote voetjes door de doucheruimte van een zwembad loopt?

Als je kind geen wondje op z'n voet heeft en je z'n voeten daarna goed afdroogt, is er niks aan de hand.

De kans bestaat dat vocht schimmel veroorzaakt, zowel op jouw voeten als die van je kind.

• Wat te doen?

Zoals gezegd: droog de voetjes goed af na het douchen. Schaf voor de zekerheid slippers voor die kleine aan, of waterschoentjes.

• Als je kind eten van een kinderstoeltje in een restaurant likt?

Maak je wél zorgen…

Behoorlijk vies. Op zo'n kinderstoeltje zitten veel bacteriën. Ze worden – meestal – niet gedesinfecteerd en worden op een dag meerdere keren gebruikt.

• Wat te doen?

Neem altijd desinfecterende doekjes mee, waarmee je de kinderstoeltjes afneemt. Wacht tot het droog is en zet dan je kind erin. Naderhand even afboenen is ook een goed idee!

• Als je een spuugdoekje dagenlang in de luiertas houdt en hergebruikt?

Een spuugdoekje meerdere keren gebruiken is oké. De bacteriën die erop zitten zijn van je kind, dus ziek zal 'ie er niet van worden.

Als het spuugdoekje vochtig is en er melk op geknoeid is. Dan kán er een bacterie ontstaan die een infectie veroorzaakt wanneer je kind een wondje krijgt of last van zijn slijmvliezen krijgt.

• Wat te doen?

Als het spuugdoekje droog is en er redelijk schoon uitziet, zoek je een plekje dat nog niet gebruikt is. Maar als het vochtig is en vies, is het tijd voor een nieuwe.

• Als je kind in de zandbak speelt?

Uuuh... net zo vies als wanneer je een zandkasteel zou bouwen van gebruikt kattengrit. Dieren poepen in zandbakken en dragen weleens parasieten bij zich. Als die parasieten in aanraking komen met de huid van je kind, kunnen ze veranderen in wormen. And that's not pretty. Ongevaarlijk, maar vervelend.

• Wat te doen?

Als je thuis een zandbak hebt, is het slim om het af te dekken als je kind er niet mee speelt. Misschien kun je overwegen om je kind niet in openbare zandbakken te laten spelen. Wil 'ie dat toch, zorg dan dat de handjes daarna goed gewassen worden en 'ie later op de dag in bad gaat.

• Als je je kind niet z'n handjes laat wassen voor het eten?

Vooral als je kind buiten heeft gespeeld, zitten z'n handjes vol bacteriën.

• Wat te doen?

Zowel jij als je kind moeten schone handen hebben voor je aan tafel gaat. Sowieso altijd wanneer je van buiten komt of als ze er simpelweg vies uitzien. Wassen met water én

zeep.

Tip: Maak van handen wassen een gewoonte voor je kind. Sowieso bij thuiskomst, voor het eten en na toiletgebruik. Dit om goede gewoontes mee te geven!

• Als je je kinderen dezelfde neusspray – dus van hetzelfde spuitje – laat gebruiken?

Kinderen steken elkaar aan, maar zusjes en/of broertjes hebben niet per se hetzelfde virus. Uit onderzoek blijkt dat kinderen in ziekenhuizen vaak een ander en/of zelfs nóg een virus hebben dan degene die hen besmet heeft. Dus dit betekent dat als je je kind de neusdruppels van zijn broertje of zusje laat gebruiken, hij dan nóg een virus daardoor op kan lopen.

• Wat te doen?

Koop een extra neusspray, of was de neusspray met heet water en zeep of in de vaatwasser voor het in aanraking komt met een ander neusje.

• Als je je baby's luier verschoont op zo'n tafel in een openbaar toilet?

Jawel, vind het vooral vies!

Bah. Uit onderzoeken in kinderdagverblijven blijkt dat een ziekte zich snel verspreid als de verkleedkussens tussendoor niet worden schoongemaakt. En dat gebeurt dus niet in zo'n openbaar toilet.

• Wat te doen?

Maak het kussen eerst goed schoon met desinfecterende doekjes en leg er eventueel een doek overheen. Niet bij je? Vraag om schoonmaakmiddel, of verschoon je baby simpelweg op de achterbank van de auto.

• Als je kind niet (goed) afveegt na het plassen?

In urine zitten geen bacteriën, dus dit is niet zo'n probleem.

Als je kind een strakke broek aanheeft of als hij ook gepoept heeft, is de kans op een infectie bij meisjes groot. Jongens kunnen uitslag krijgen op de billen.

• Wat te doen?

Als je een dochter hebt, leer haar dan om van voor naar achter te vegen. Zo brengt ze geen poepresten naar haar vagina toe. Voor zowel meisjes als jongens geldt: goed afvegen na het poepen! Vochtige doekjes helpen hier goed bij.

Veel "vieze" situaties waar we soms niet altijd bij stil staan. In sommige gevallen maar goed ook anders maak je jezelf knettergek als ouder. Een kind mag natuurlijk best wel wat bacteriën oplopen, wat goed is voor de weerstand.

Het is aan ons ouders om die tot een bepaalde hoeveelheid te beperken.

Bron: parenting.com